Enkele woorden over Romy Muijrers en haar werk

In 2010 leerde ik Romy Muijrers kennen als eerstejaars studente aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunst in Den Haag. Al vroeg zag ze wat de tekening als zelfstandig gegeven haar kon bieden.  In de loop van de tijd werden haar werken expansiever en groeiden gelijker tijd in intensiteit en bewustzijn. Haar kunstenaarschap wortelde aanvankelijk in de gedrevenheid en honger naar het portretteren van mensen uit haar omgeving. Uit haar eerste werken sprak een oprecht en scherp observatievermogen en een natuurlijke vaardigheid deze personen af te beelden zoals zij ze ervaarde.

In het verlangen de geportretteerden een lading te geven die raakt aan zijn/haar kern, maakte ze een paar opmerkelijke stappen.  Ze liet zich hierin leiden door zowel haar liefde voor het portret als de betovering van het verhaal. Het bijzondere schuilt in het behouden van de persoonlijke verbinding en de manier waarop het verhaal wordt afgebeeld. Ze legt hierdoor als het ware een verbinding tussen haar liefde voor het tekenen als voor de situatie en/of personen.  Ze laat daarbij de totale materialiteit, het papier, de lijnvoering, de zwarten van de nerokrijtpotloden, op een ontwapende manier samenvallen met de melancholische beleving. Zo ervaart zij, gedreven door haar manier van tekenen, al wervelend, haar persoonlijke biografie opnieuw. Op deze manier transformeert ze de gebeurtenissen en herschikt deze in de presentaties aan de expositiemuur.

Als kijker zie je contouren, uitgescheurde figuren, losgemaakt van hun oorspronkelijke context die een nieuwe reis aangaan met elkaar en degene die ze beschouwd. We zien ze in een veld, een volledig opgevulde tekening, opkrullend of zwevend in het vacuüm van de maagdelijke witte muur. Soms belanden ze in een animatie waar ze verschijnen en of verdwijnen, hierin wordt tijd feitelijk. Het zijn deze verbindingen waarin Romy haar persoonlijke beleving en observaties over laat gaan in het afgebeelde en weet om te zetten naar een bewustzijn van het exposeren zelf. In deze expansies zoekt haar werk contact, kan het resoneren en valt tegelijkertijd samen met zichzelf.  Romy Muijrers is in alle jaren authentiek, constant en productief in haar werkproces gebleven. Al direct na haar examen werd zij opgenomen in verschillende tentoonstellingen waarin tekeningen centraal stonden.

Elly Strik

Augustus 2016,

Beeldend kunstenaar en docent KABK, Den Haag